Partneralimentatie

Naast een zorgplicht voor minderjarige kinderen uit het gezin hebben ex-partners over het algemeen ook zorgplicht ten opzichte van elkaar. Dat geldt sowieso als een van de ex-partners onvoldoende inkomen heeft om van rond te komen. Ook als er sprake is van een groot inkomensverschil wordt dikwijls partneralimentatie overeengekomen.
De ex-partners kunnen zelf afspraken maken over de hoogte en de duur van de alimentatie.

Ook op dit punt kun je meerdere wegen bewandelen:

• NBI-vergelijking

Wij hebben goede ervaringen met een methodiek waarbij de netto besteedbare inkomens (NBI) ná scheiding worden vergeleken. Dit gaat als volgt:
Alle inkomsten worden op een rij gezet en netto gemaakt, dus rekening houdend met fiscale bijtellingen, aftrekposten en heffingskortingen. Ook de verschillende toeslagen (zorg-, huur-, kinderopvangtoeslag) en het eventuele kindgebondenbudget worden meegenomen.
Vervolgens worden de noodzakelijke lasten besproken die beiden zullen hebben voor onder meer huisvesting, ziektekosten, transport, communicatie én de vastgestelde bijdrage aan de kinderkosten.
Hieruit resulteert een bedrag 'onder de streep' dat beschikbaar is voor voeding, kleding, vakantie en alle andere levensbehoeften.
De bedragen onder de streep worden tenslotte vergeleken. Als daar een groot verschil in zit kan dit met behulp van partneralimentatie dichter naar elkaar toegebracht worden.

• Vaststellen m.b.v. de TREMA-normen

Kom je er niet uit, of wil je sowieso de rechterlijke richtlijnen (de zgn. TREMA-normen) volgen dan kunnen we net als voor kinderalimentatie een officiële berekening maken.
Uitgaande van het netto inkomen van de alimentatieplichtige en het bedrag dat hij of zij nodig heeft voor de eigen primaire levensbehoeften wordt de draagkrachtruimte berekend. Een gedeelte daarvan is beschikbaar voor kinder- en partneralimentatie. Kinderalimentatie gaat hierbij overigens voor.

Partneralimentatie is voor degene die deze betaalt aftrekbaar van de belasting en wordt voor de ontvanger belast (in Box 1). Ieder jaar wordt het bedrag geïndexeerd volgens wettelijke normen. 
Voor 2019 geldt een percentage van 2,0%. In vorige jaren was dat 1,5% (2018), 2,1% (2017), 1,3% (2016), 0,8% (2015) en 0,9% (2014).

Ook over de duur van partneralimentatie kun je samen afspraken maken. Je kunt het dus helemaal afstemmen op de eigen situatie (bijv. de toekomstige verdiencapaciteit van de alimentatiegerechtigde en/of de leeftijd van de kinderen).     De wettelijke termijn die de rechter in de regel zal hanteren voor de duur van partneralimentatie bedraagt voor gehuwden en geregistreerde partners met kinderen maximaal 12 jaar. Dezelfde termijn geldt voor huwelijken langer dan 5 jaar. Bij huwelijken en geregistreerd partnerschap korter dan 5 jaar en zonder kinderen is de termijn gelijk aan de periode van het huwelijk of geregistreerd partnerschap.

De verplichting tot het betalen van partneralimentatie stopt in principe zodra de ontvanger opnieuw gaat trouwen, een geregistreerd partnerschap aangaat of duurzaam gaat samenwonen (ingeschreven op hetzelfde adres).

Naar: verdeling gezamenlijk vermogen
Naar: hoe om te gaan met een eigen huis?
Naar: verdeling pensioenrechten

Naar: kinderkosten-kinderalimentatie

Terug naar: scheidingsbegeleiding bij DBCM

DBCM: van harte professioneel

 

Colofon

Ontwerp: Jessica de Kort / Realisatie: Thijs Gadiot